Trudno jest nie zauważyć, że turystyka i wszelkiego rodzaju usługi z nią powiązane są coraz ważniejszą gałęzią gospodarki w wielu państwach na świecie. Do głównych korzyści rozwijającej się turystyki zaliczyć można przede wszystkim rozbudzenie przedsiębiorczości u miejscowej ludności, obniżenie poziomu bezrobocia w miastach atrakcyjnych turystycznie, zwiększenie ilości zagranicznych inwestycji, a przede wszystkim wzrost dochodów w budżecie państwa, dzięki obecności gości z zagranicy. Nierzadką sytuacją jest na terenach odznaczających się szczególnymi walorami przyrodniczymi sytuacja, że miejscowi rezygnują albo ograniczają swoją działalność w rolnictwie czy przemyśle, na rzecz bardziej dochodowych usług turystycznych.

Dochody budżetu państwa, które są uzyskiwane z obecności turystów zagranicznych, określa się fachowo terminem „niewidzialny eksport”. Kraje, w których takie dochody odgrywają główną rolę w gospodarce, to tzw. „turystyczne monokultury”. Do takich państw zalicza się na przykład Makau ( gdzie około 40% PKB to zyski z turystyki), oraz Malediwy (38%).